اگر ذخیره ی شادمانی هایت رو به اتمام است، نگاهی به آسمان بنداز! 
آنقدر منتظر بمان و آنقدر با عشق آسمان را نگاه کن، تا آن را در آغوش کوچکت جای دهی!!! 
در همان لحظه است که خدا را حس خواهی کرد… او را صدا کن، او را با عشق صدا کن! 
شادمان خواهی شد! چرا که به یاد خواهی آورد که زندگی را او به تو بخشیده و 
کاری کرده است که زندگی … 
به زنده بودن تو به خود ببالد!…

تلاشـــــــــ کنیم
همان گونه باشیم که می‌گوییم.

تلاشـــــــــ کنیم
همان‌گونه رفتار کنیم که از دیگران انتظار داریم.

تلاشـــــــــ کنیم
آنگونه رفتار کنیم که گرفتار عذاب وجدان نشویم.

تلاشـــــــــ کنیم
وقتی به موفقیتی می‌رسیم، آنهایی که در این راه به ما کمک کرده‌اند را فراموش نکنیم.

تلاشـــــــــ کنیم
با پیدا کردن دوستان جدید دوستان قدیمی را هم حفظ کنیم.

تلاشـــــــــ کنیم
تا راست گویی و صداقت عادت ما شود.

تلاشـــــــــ کنیم
همیشه دنبال یادگیری باشیم.

تلاشـــــــــ کنیم
برای خوب کار کردن خوب هم استراحت کنیم.

تلاشـــــــــ کنیم
اگر از کسی رنجیده‌ایم، با خود او صحبت کنیم، نه پشت سر او.

تلاشـــــــــ کنیم
تا عهدی شکسته نشود و اگر هم می‌شکند، ما شکننده آن نباشیم.

تلاشـــــــــ کنیم
تا باور کنیم دیگران وظیفه‌ای در قبال ما ندارند و عاملسعادت یا شقاوت هرکس خود اوست.

تلاشـــــــــ کنیم
قدردان لطف دیگران باشیم و با رفتار و گفتارمان آنها را از محبت پشیمان نکنیم.

تلاشـــــــــ کنیم
به هر چیز آنقدر بها بدهیم که استحقاقش را دارد.

1. زندگي و هر مسئله كوچكي را آنقدر جدي تلقي نكنيد، هر چند وقت يك بار زندگي را شوخي بگيريد و با

سرزندگي و سبكبالي با رخدادها برخورد كنيد و بينيد كه روز شما چقدر زيبا و شادي آفرين خواهد بود . 

2. از رنج نهراسيد ، شادي را جايگزين غم كنيد. براي زندگي خود هدف و مقصودي تعيين نماييد . شما به دنيا

نيامده ايد تا فضايي را اشغال كنيد . 

3. دامنه توقعات و انتظارات خود را كوتاه و كوتاه تر كنيد تا زندگي آرام و دلپذيري داشته باشيد.

4. در تمام مراحل زندگي مسئوليت كامل اعمالتان را برعهده بگيريد . ازاين كه ديگران را مقصر بدانيد و بهانه

آوريد دست برداريد.

5. نگران نباشيد كه مردم درباره شما چه فكر مي كنند. در واقع آنها اصلاً راجع به شما فكر نمي كنند.

6. هنگامي آرامش و اعتماد به نفس را تجربه خواهيد كرد كه بدانيد كار درست را انجام مي دهيد، صرف نظر از

اين كه به چه قيمتي تمام مي شود.

7. مردم گفته هاي شما را فراموش مي كنند . آنها فقط به آنچه انجام مي دهيد توجه دارند.

8. آرامش فكري را بالاترين هدف زندگي خود قرار دهيد و بر اساس آن براي زندگي خود برنامه ريزي كنيد.

9. از همين امروز تصميم بگيريد كه يا از موقعيت هايي كه باعث ناراحتي و ايجاد استرس در شما مي شود

دوري كنيد و يا آنها را حل و فصل نماييد.

10. زندگي شما بازتاب افكارتان است. اگر افكارتان را تغيير دهيد، زندگي تان متحول مي شود.

11. تمام كساني را كه تاكنون به هر صورت به شما آسيب رسانده يا شما را آزار داده اند ، ببخشاييد و به اين

ترتيب خودتان را آزاد و رها كنيد.

12. كنترل كامل پيام هايي را كه به ذهن خودآگاه خود راه مي دهيد در دست بگيريد.

13. وقايع ، تعيين كننده احساسات شما نيست ؛ بلكه واكنش شما نسبت به وقايع است كه احساسات شما را

شكل مي دهد.

14. هر چه با ديگران روابط بهتري داشته باشيد، نسبت به خودتان هم احساس بهتري خواهيد داشت .

15. هرچه خودتان را بيشتر دوست داشته باشيد و به خودتان احترام بگذاريد ديگران را نيز بيشتر دوست خواهيد

داشت و به آنها احترام خواهيد گذاشت و آنها نيز بيشتر شما را دوست خواهند داشت و به شما احترام خواهند

گذاشت.

16. بهترين عبارات براي حل يك اختلاف اين است: " شايد من اشتباه مي كنم". اغلب هم همين طور است ، اين

را باور كنيد.

17. عادت قدر شناسي را در خود تقويت كنيد. در زندگي شكرگزار و قدردان همه چيزهاي خوبي كه داريد باشيد.

18. عمر كوتاه تر از آن است كه حتي لحظه اي از آن را براي انجام كاري كه دوست نداريد يا برايتان اهميت ندارد

تلف كنيد.

19. حداقل همان قدر كه براي كارتان تلاش مي كنيد براي رشد شخصيت تان نيز تلاش كنيد.

20. هرگاه دلبستگي جديدي پيدا كنيد ، بر نيروي زندگي خود افزوده ايد.

♦ سازنده ترین کلمه" گذشت" است... آن را تمرین کن

♦ پر معنی ترین کلمه" ما" است...آن را بکار ببند.

♦ بی رحم ترین کلمه" تنفر" است...از بین ببرش.

♦ خود خواهانه ترین کلمه" من" است...از ان حذر کن.

♦ ناپایدارترین کلمه "خشم" است...ان را فرو ببر.

♦ با نشاط ترین کلمه "کار"است... به آن بپرداز.

♦ پوچ ترین کلمه "طمع"است... آن را بکش.

♦ سازنده ترین کلمه "صبر"است... برای داشتنش دعا کن.

♦ روشن ترین کلمه "امید" است... به آن امیدوار باش.

♦ ضعیف ترین کلمه "حسرت"است... آن را نخور.

♦ سمی ترین کلمه "غرور"است... بشکنش.

♦ سست ترین کلمه "شانس"است... به امید آن نباش.

♦ لطیف ترین کلمه "لبخند"است...آن را حفظ کن.

♦ حسرت انگیز ترین کلمه "حسادت"است... از آن فاصله بگیر.

♦ ضروری ترین کلمه "تفاهم"است... آن را ایجاد کن.

♦ بی احساس ترین کلمه "بی تفاوتی"است... مراقب آن باش.

♦ دوستانه ترین کلمه "رفاقت"است... از آن سوءاستفاده نکن.

♦ زیباترین کلمه "راستی"است... با ان روراست باش.

♦ زشت ترین کلمه "دورویی"است... یک رنگ باش.

♦ ویرانگرترین کلمه "تمسخر"است... دوست داری با تو چنین کنند؟

♦ موقرترین کلمه "احترام"است... برایش ارزش قایل شو.

♦ آرام ترین کلمه "آرامش"است... به آن برس.

♦ عاقلانه ترین کلمه "احتیاط"است... حواست را جمع کن.

♦ سخت ترین کلمه "غیرممکن"است... وجود ندارد.

♦ مخرب ترین کلمه "شتابزدگی"است...مواظب پلهای پشت سرت باش.

♦ بی ارزش ترین کلمه "انتقام"است... بگذاروبگذر.

♦ ارزشمندترین کلمه "بخشش"است... سعی خود را بکن.

♦ قشنگ ترین کلمه "خوشروئی"آست... راز زیبائی در آن نهفته است.

♦ تنهاترین کلمه "گوشه گیری"است...بدان که همیشه جمع بهتر از فرد بوده.

♦ محرک ترین کلمه "هدفمندی"است... زندگی بدون هدف روی آب است.

یاد من باشد فردا دم صبح
به نسیم از سر صدق، سلامی بدهم
و به انگشت نخی خواهم بست
تا فراموش، نگردد فردا
زندگی شیرین است، زندگی باید کرد
گرچه دیر است ولی
کاسه ای آب به پشت سر لبخند بریزم ،شاید
به سلامت ز سفر برگردد
بذر امید بکارم، در دل
لحظه را در یابم
من به بازار محبت بروم فردا صبح
مهربانی  خودم، عرضه کنم
یک بغل عشق از آنجا بخرم
یاد من باشد فردا حتما
به سلامی، دل همسایه ی خود شاد کنم
بگذرم از سر تقصیر رفیق ، بنشینم دم در
چشم بر کوچه بدوزم با شوق
تا که شاید برسد همسفری ، ببرد این دل مارا با خود
و بدانم دیگر قهر هم چیز بدیست
یاد من باشد فردا حتما
باور این را بکنم، که دگر فرصت نیست
و بدانم که اگر دیر کنم ،مهلتی نیست مرا
و بدانم که شبی خواهم رفت
و شبی هست، که نیست، پس از آن فردایی
یاد من باشد
باز اگر فردا، غفلت کردم
آخرین لحظه ی از فردا شب ،
من به خود باز بگویم
این را
مهربان باشم با مردم شهر
و فراموش کنم هر چه گذشت……ـ

یاد من باشد فردا دم صبح
جور دیگر باشم
بد نگویم به هوا،  آب ، زمین
مهربان باشم،  با مردم شهر
و فراموش کنم،  هر چه گذشت
خانه ی دل،  بتکانم ازغم
و به دستمالی از جنس گذشت ،
بزدایم دیگر،تار کدورت، از دل
مشت را باز کنم، تا که دستی گردد
و به لبخندی خوش
دست در دست زمان بگذارم

گاه می‌رویم تا برسیم.
کجایش را نمی‌دانیم.
فقط می‌‌رویم تا برسیم…

بی‌خبر از آنکه همیشه رفتن راه رسیدن نیست.
گاه برای رسیدن باید نرفت، باید ایستاد و نگریست.
باید دید، شاید رسیده‌ای و ادامه دادن فقط دورت کند.
باید ایستاد و نگریست به مسیر طی شده…

گاه رسیده‌ای و نمی‌‌دانی
و گاه در ابتدای راهی و گمان می‌کنی رسیده‌ای
مهم رسیدن نیست، مهم آغاز است
که گاهی هیچ روی نمی‌دهد
و گاهی می‌شود بدون آنكه خواسته باشی!

پدرم می‌گفت تصمیم نگیر!
و اگر گرفتی آغاز را به تأخیر انداختن، نرسیدن است
اما گاهی آغاز نکردنِ یک مسیر بهترین راه رسیدن است

گاه حتی لازم است بعد از دعایت بنشینی و فکر کنی،
ببینی كه ورای باورهایت چیست؟
ترس یا اشتیاق یا حقیقت؟

گاهی هم درختی، گلی را آب بدهی، حیوانی را نوازش کنی و غذا بدهی؛
ببینی هنوز از طبیعت چیزی در وجودت هست یا نه؟

یا پای کامپیوترت نباشی، گوگل و یاهو و فلان را بی‌خیال شوی
با خانواده‌ات دور هم بنشینید، یا گوش به درد دل رفیقت بدهی و
ببینی زندگی فقط همین صفحه نمایش و فضای مجازی نیست…

شاید هم بخشی از حقوقت را بدهی به یک انسان محتاج تا ببینی
در تقسیم <<عشق>>در نهایت تو برنده‌ای یا بازنده؟

لازم است گاهی عیسی باشی
ایوب باشی
و بالاخره لازم است گاهی از خود بیرون آیی و
از فاصله‌ای دورتر به خودت بنگری و با خود بگویی:
سال‌ها سپری شد تا آن شوم که اکنون هستم…
آیا ارزشش را داشت؟

سپس کم‌کم یاد می‌گیری
که حتی نور خورشید هم سوزاننده است اگر زیاد آفتاب بگیری
می‌آموزی كه باید در باغ خود گل پرورش دهی
نه آنكه منتظر کسی باشی تا برایت گلی بیاورد.
یاد می‌گیری که می‌‌توانی تحمل کنی که در خداحافظی محکم باشی
و یاد می‌گیری که بیش از آنكه تصور می‌كردی خودت و عمرت ارزش دارد

گاهی تو زندگی حس می‌کنی، یکی که خیلی دوستش داری زیر پاتو خالی می‌کنه، ولی همیشه دوروبرت آدمایی هستن که دستت رو می‌گیرن و نمی‌ذارن که سقوط کنی.

شاید اون موقع اونقدر گیج و عصبانی باشی که فکر کنی از اون آدمی که زیر پاتو خالی کرده تا آخر عمر متنفر خواهی بود و اون آدمایی که دستت رو گرفتن رو اصلاً نبینی ولی زمان که می‌گذره می‌فهمی اون آدم لزوماً بد نبوده و تازه قدر آدمایی رو می‌فهمی که همیشه دوروبرت هستن و ممکنه که اونا رو خوب ندیده باشی.

شاید فکر کنین من از اون آدمایی هستم که به دیدن نیمه پر لیوان معتقدم ولی من اصلاً زندگی رو یه لیوان نمی‌بینم که نصفش پر آبه و نصف دیگه‌ش پر از خالی…

به نظر من زندگی مثل دریاست نمی‌تونی وسعتش رو تو یه نگاه بگنجونی، دریا اونقدر سرشاره که  قادر نیستی عمقش رو ببینی و درست مثل :زندگی پر از تلاطم و پر از مخاطره است، هیچ نیمه خالی وجود نداره، فقط جزر و مد داره یعنی گاهی آب اونقدر بالا میاد که تو رو در برمی‌گیره بدون این که تلاشی کرده باشی و از جات تکون خورده باشی و گاهی اونقدر پایین میره که باید یه مسیری رو طی کنی تا امواج اونو روی پاهات حس کنی.

پس یادتون باشه اگه نیمه خالی تو زندگیتون می‌بینید ممکنه به خاطر این باشه که اون آدمایی رو که دستتون رو گرفتن تا سقوط نکنید رو نمی‌بینید و فقط چشمتون پی اونی هست که فکر می‌کنید زیر پاتون رو خالی کرده، از طرفی اینو به یاد بیارید که زندگی دریاست، نیمه خالی نداره…

برای داشتن لبانی جذاب،با مهربانی صحبت کنید. 

برای داشتن چشمانی زیبا، خوبی را در مردم بجویید. 

برای داشتن موهای زیبا، اجازه دهید کودکی روزی یک بار انگشتان خود را میان آنها حرکت دهد. 

برای توازن،با دانش قدم بردارید که تنها نخواهید ماند. 

بیش ازهر چیزی، مردم باید احیا، تقویت، تجدید و بخشیده شوند، هرگز کسی را نرانید. 

بدانید هر زمان احتیاج به یاوری داشتید، آن را در انتهای هر یک از بازوانتان پیدا خواهید کرد. 

با گذشت زمان خواهید دانست که دو دست دارید، 

یکی برای کمک به خود 

و دیگری برای یاری رساندن به دیگران